75 rocznica kanonizacji św. Antoniego Marii Klareta

 

Dżakarta, 7 maja 2025

 

 

Drodzy Bracia:

Dokładnie 75 lat temu Kościół uroczyście ogłosił naszego Ojca Założyciela, św. Antoniego Marię Klareta, świętym. Dziś jednoczymy się w głębokiej wdzięczności i radosnej pamięci – nie tylko po to, by wspominać wydarzenie z przeszłości, ale by na nowo rozpalić w sobie ogień świętości, który ukształtował życie Klareta i który powinien nadal rozświetlać nasze życie.

Klaret pozwolił Duchowi Świętemu, by go przemieniał, aż stał się żywą ikoną Jezusa misjonarza. Jego świętość nie była piedestałem, lecz drogą – codzienną wędrówką pełną zmagań, pasji i oddania woli Bożej. Jego słowa wciąż brzmią z naglącą siłą:

„Ta właśnie myśl... sprawiła, że pracowałem i nadal będę pracował, dopóki żyję, dla nawrócenia grzeszników” (Autobiografia, 9).

Papież Franciszek w adhortacji Gaudete et Exsultate przypomina nam, że świętość nie jest przywilejem nielicznych, lecz powołaniem wszystkich. Przejawia się szczególnie w życiu „świętych z sąsiedztwa” – tych, którzy żyją Ewangelią w prostocie, z nadzwyczajną miłością. W Klarecie widzimy człowieka, który przeżywał świętość jako misję: rozpalony miłością, upodobniony do Chrystusa i poruszany Duchem do niestrudzonego głoszenia Ewangelii.

Dziś, obchodząc również Dzień Rodziny Klaretyńskiej, jesteśmy zaproszeni do przeżywania tego powołania nie w samotności, ale we wspólnocie. Powołanie do świętości jest osobiste, ale nigdy prywatne. Jesteśmy synami Serca Maryi – razem kształtowani w Jej czułości, razem posłani w Jej imię. Nasza jedność w misji jest zarówno łaską, jak i świadectwem: kiedy idziemy jako jedno ciało, ukazujemy światu świętość Boga.

Zachęcajmy się nawzajem do świętości – nie tej witrażowej, lecz codziennej: we wspólnocie, w duszpasterskim oddaniu, w pokornych gestach służby i słuchania. Uświęcajmy się wzajemnie naszą obecnością, cierpliwością, przebaczeniem i wspólną pasją dla Ewangelii.

Kanonizacja Klareta to nie chwała odległej przeszłości, lecz żywe ziarno, które zostało nam powierzone. Pozwólmy mu wzrastać. Kościół i świat oczekują świadectwa naszej świętości – widocznej w każdym z nas, gdy przeżywamy nasze powołanie z miłością, zjednoczeni w duchu i przemieniającej miłości Serca Maryi.

W jedności braterskiej i modlitwie,

o. Mathew Vattamattam CMF
    Przełożony Generalny