6(116)2015 Od Redakcji

       Ojciec Święty Franciszek ogłosił uroczyście w Kościele w I niedzielę Adwentu 2014r. Rok Życia Konsekrowanego. Hasło tego roku skupia naszą uwagę na trzech słowach: Ewangelia, proroctwo i nadzieja. W tym kontekście mamy – jak zaznacza Papież – spojrzeć w przeszłość w postawie wdzięczności, przeżywać teraźniejszość z pasją i wychodzić ku przyszłości z nadzieją. Taka postawa wyznacza kierunek naszej refleksji nad naszym życiem i posłannictwem w świecie współczesnym.

       Ewangelia, to przede wszystkim powrót do Słowa Bożego, do źródeł naszego powołania. Na Słowo Boga wszystko się stało a to, co się stało było dobre. Powołanie zakonne, to nic innego jak aktualizacja Słowa Bożego w określonym czasie i miejscu. Bóg na przestrzeni historii zaprasza wybrane osoby do bycia kontynuatorami Jego miłosnej obecności w świecie na sposób radykalny. Możemy zatem stwierdzić, że życie zakonne zostało zrodzone ze Słowa Bożego jako nasza odpowiedź na Boże wezwanie do określonej formy życia opartego na radach ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.

       Proroctwo – być prorokiem, tzn. być świadkiem obecności Boga w dzisiejszym świecie. Prorok, to ten, który żyje Bożym kairosem – tu i teraz. Jest więc głosem Boga i głosem ludu. Prorok jest człowiekiem dnia i nocy. W dzień głosi Boga ludziom w nocy ludzi zanosi do Boga. Prorok interpretuje wydarzenia w świetle Słowa Bożego. Jest posłany do każdego człowieka, by obwieszczać wielkie dzieła Boga. Wiarygodność proroka zostaje potwierdzona jego wiernością wobec powierzonej misji.

       Z nadzieją w przyszłość. Nadzieja jest poręką dóbr przyszłych. Człowiek nadziei to, ten, który widzi cel ostateczny swoich działań i w konsekwencji swojego powołania. Człowiek nadziei widzi dalej niż teraźniejszość. Nadzieja powoduje, że obecny czas jest darem Boga i trzeba wszystko uczynić, by jak najlepiej go wykorzystać. Nadzieja w końcu jest wyrazem zawierzenia i zaufania wobec Bożej Opatrzności.

       Drodzy nasi Czytelnicy „Życia Konsekrowanego” w tym miejscu pragnę serdecznie podziękować za kolejny rok wspaniałej współpracy z Wami. To dzięki Wam nasze czasopismo rozwija się i służy wszystkim na drodze wiary. Pragnę serdecznie podziękować tegorocznym Autorom artykułów i jednocześnie zachęcić to współtworzenia naszego dwumiesięcznika. Dziękuję także wszystkim, którzy przyczynili się do tego, że „Życie Konsekrowane” jest obecne w takiej, a nie innej formie oraz cieszy się uznaniem w środowisku osób konsekrowanych.