Wygnanie i Ojciec Soboru Watykańskiego I

 

Dnia 18 września 1868 roku rewolucja w Hiszpanii była już faktem dokonanym. Ogłoszono detronizację królowej Izabeli II. Działania rewolucyjne objęły wszystkie większe hiszpańskie miasta. Pod koniec września rodzina królewska wraz z dworem i spowiednikiem była zmuszona do opuszczenia Hiszpanii. Udali się do Francji. Osiedlili się w Pau, a następnie w Paryżu. Klaret miał wtedy 60 lat.

W samej Hiszpanii palono kościoły i klasztory. Spełniło się też jedno z proroctw Klareta, w którym mówił, że ta rewolucja przyniesie młodemu Zgromadzeniu pierwszych męczenników. Rzeczywiście, w Selva del Campo został zamordowany ojciec Franciszek Crusats. Kilka miesięcy po wyjeździe z Hiszpanii, 30 marca 1869 roku, arcybiskup Klaret pożegnał się definitywnie z rodziną królewską i udał się do Rzymu. W Rzymie 8 grudnia 1869 roku rozpoczynał się ekumeniczny Sobór Watykański I. Był tam także ojciec Klaret, gdzie bronił dogmatu o nieomylności papieża w kwestiach wiary i moralności.