Współzałożyciele
Esteban Sala
Urodził się 28 maja 1812 roku w miejscowości Sescors, niedaleko od miasta Vic, w prowincji Barcelona. W 1828 roku wstąpił do seminarium w Vic. Tam uczył się filozofii, a następnie przeszedł do Cervera, by tam ukończyć tam studia teologiczne. W 1839 roku przyjął święcenia kapłańskie.
José Xifré
Urodził się niedaleko od Vic (prowincja Barcelona) 13 lutego 1817 roku w Mussach. Bardzo szybko, bo już w 1829 roku rozpoczął studia kościelne. Ponieważ w Hiszpanii nie można było otrzymać święceń kapłańskich ze względu na wojnę domową, udał się do Rzymu, gdzie w 1839 roku zamieszkał w klasztorze świętego Bazylego.
Tam też spotkał się z O. Klaretem, który przebywał w Rzymie, by się móc oddać do dyspozycji Kongregacji do Spraw Rozpowszechniania Wiary. Dnia 16 lutego 1840 roku przyjął święcenia kapłańskie i powrócił do Hiszpanii. Jego duch apostolski był bardzo zbliżony do tego, jakim żył O. Klaret. Od samego początku swojego kapłaństwa czuł potrzebę poświęcenia się służbie głoszenia Ewangelii ubogim, chodząc pieszo. Ten styl życia towarzyszył mu przez wiele lat.
Manuel Vilaró
Urodził się w Vic niedaleko od Barcelony w dniu 22 września 1816 roku. Był niskiego wzrostu, ale o szlachetnym wyglądzie, uprzejmy, skromny i zawsze w dobrym nastroju.
Domingo Fábregas
Urodził się w Orís (Barcelona) dnia 10 lipca 1817 roku. Był średniego wzrostu. Odznaczała go prostota i skromność. Był raczej melancholijny, pracowity. Jego głos jasny i przenikliwy przyciągał wielu ludzi na jego kazania.
Jaime Clotet
Urodził się w Manresie, w prowincji Barcelony, 24 lipca 1822 roku. Studiował filozofię i teologię w Barcelonie. Następnie przeniósł się do Vic, gdzie studiował teologię moralną. W Rzymie otrzymał święcenia kapłańskie.
Po powrocie do Hiszpanii zajmował się różnymi pracami duszpasterskimi, ale już po pewnym czasie zauważył, że praca parafialna nie jest jego misją. Pod wpływem księdza Passarell, sekretarza biskupiego w Vic, spotkał się z O. Klaretem, o którym słyszał już wcześniej. Był to czerwiec 1849 roku. W lipcu spotkał się z Klaretem, aby uczestniczyć w założeniu Zgromadzenia. Był odpowiedzialny za braci w Zgromadzeniu. W 1858 roku był naznaczony wicedyrektorem generalnym Zgromadzenia.