6(152)2021 Od Redakcji

    

    

     Bp Mirosław Milewski, składając w Płocku siostrom zakonnym życzenia Bożonarodzeniowe podczas dorocznego spotkania opłatkowego (21.12.2019), wypomniał wspólnotom zakonnym swoiste znużenie duchowe i charyzmatyczne. Rok później bp Jacek Kiciński w liście na Dzień Życia Konsekrowanego (02.02.2021) wskazał jedną z przyczyn zniechęcenia życiem, które pojawia się wtedy, gdy człowiek zastępuje Słowo Boże pustymi nowinkami zagłuszającymi jego głębię, zaczyna myśleć, działać i żyć wyłącznie tym, co zewnętrzne. W rozważaniach publikowanych w tym numerze, bp Jacek ostrzega przed prowadzącą do duchowej zapaści acedią, objawiającą się zniechęceniem, brakiem zaangażowania i inicjatywy. Z kolei o sidłach zniechęcenia, przed którymi przestrzega papież Franciszek, wspomina w swoim artykule ks. Robert Nęcek.

     Wśród artykułów poświęconych w całości tematowi tego numeru na szczególną uwagę zasługują przygotowane specjalnie dla nas opracowania naukowców zajmujących się profesjonalnie tym zagadnieniem: o anemii duchowej ks. prof. Mieczysława Ozorowskiego i o wypaleniu u kapłanów pani prof. Stanisławy Tucholskiej. Uzupełnia je tekst o wypaleniu duchowym w życiu konsekrowanym o. Marka Jeżowskiego. Jesteśmy przekonani, że artykuły te nie tylko przybliżą naszym Czytelnikom omawiane zagadnienia z naukowego punktu widzenia, ale okażą się bardzo pomocne w praktycznym rozwiązywaniu omawianych w nich problemów. Bardzo poruszające są refleksje o możliwym wypaleniu misyjnym o. Tomasza Łukaszuka, któremu po urlopie zdrowotnym i pomyślnej rekonwalescencji połączonej z aktywnym apostolatem, udało się właśnie wrócić na misje do Madagaskaru.

     Te cztery opracowania poprzedzają dwa teksty powstałe za pontyfikatu bł. Piusa IX, który dekretem Quemadmodum Deus ogłosił św. Józefa Patronem Kościoła Katolickiego. Ich autorem jest Fryderyk William Faber (1814-1863), przyjaciel i współbrat św. Jana Henryka Newmana (1801-1890). Tak jak późniejszy święty kardynał, on również studiował na Oksfordzie i został duchownym anglikańskim. Obydwu połączyła działalność w Ruchu Oksfordzkim. W 1845 podjęli decyzję o przejściu na katolicyzm: Newman miesiąc przed Faberem. W 1847 przyjęli katolickie święcenia kapłańskie: Faber miesiąc przed Newmanem. Rok później obaj wstąpili do Kongregacji Oratorium św. Filipa Neri.

     Faber był słynnym kaznodzieją, poetą i autorem dzieł ascetycznych cenionych w całym Kościele. Na język polski przetłumaczono większość z nich. Pierwsze All for Jesus, or the easy ways of divine love (1853) zostało wydane po polsku już w 1858 (Wszystko dla Pana Jezusa czyli łatwe drogi do miłości Bożej) i doczekało się wielu wznowień. Osiem innych trochę później, już po jego przedwczesnej śmierci. Wśród nich zaliczane do klasyki teologii duchowości Growth in holiness, or the progress of the spiritual life (1854), wydane w Polsce pod tytułem Postęp duszy czyli wzrost w świętości, po raz pierwszy w 1901, powtórnie przetłumaczone przez Wacława Zajączkowskiego i wydane przez Jezuitów w Krakowie w 1935. Z tego wydania pochodzą wybrane przez nas teksty. Chociaż zostały napisane przed powstaniem nauk społecznych, zadziwiają przenikliwością i trafnością analiz dotyczących tego, co dzisiaj wielu zalicza do głównych chorób społecznych. Niektóre ujęcia Fabera mogą zaskakiwać właśnie dlatego, że zakorzenione są w koherentnej teologii i głębokiej wierze autora, a nie selektywnym podejściu naukowym.

     Rok Jubileuszowy na cześć św. Józefa, ustanowiony przez papieża Franciszka w Liście apostolskim Patris Corde (08.12.2020) dla godnego uczczenia 150. rocznicy ogłoszenia go Patronem Kościoła Katolickiego dobiega końca. W publikowanym na zakończenie tego numeru artykule, ks. Jan Sypko SCJ przypomina istotne elementy duchowości opiekuna Świętej Rodziny i oblubieńca Maryi Dziewicy.

     Niech Bóg ma nas wszystkich w swej opiece, zachowa od przemęczenia ponad siły i ustrzeże przed pokusą zniechęcenia odbierającego radość życia konsekrowanego, której poświęcimy kolejny numer naszego dwumiesięcznika.