Uroczystość Objawienia Pańskiego - Rok A

  

 

DZIŚ NASZ PAN I ZBAWICIEL OBJAWIŁ SIĘ NARODOM

 

_________________________________________

Księga Izajasza (Iz) 60, 1-6
Psalm (Ps) 72
List do Efezjan (Ef) 3, 2-3a. 5-6
Ewangelia św. Mateusza (Mt) 2, 1-12

_________________________________________

 

Temat dzisiejszej liturgii Słowa został zwięźle ujęty w drugim czytaniu. Chodzi o tajemnicę Chrystusa, wcześniej nie znaną, a teraz objawioną Kościołowi przez Ducha Bożego. Cóż jest tą tajemnicą? Oto poganie wraz z narodem Abrahama są współdziedzicami obietnicy Bożej.

 

Stary Testament zawierał trzy obietnice: potomstwa, ziemi (Księga Rodzaju 13, 15-16) i idealnego króla sprawiedliwości – Mesjasza (Iz 11, 1-5). Spełnieniem dwóch pierwszych obietnic kończy się Pięcioksiąg – pięć pierwszych ksiąg Starego Testamentu (Księga Powtórzonego Prawa 34, 1-4). Oto Mojżesz, potomek Abrahama i przywódca licznego narodu, stoi na górze Nebo, skąd może dostrzec całą ziemię, która została obiecana w dziedzictwo bezdzietnemu Abrahamowi. Spełnienia trzeciej obietnicy naród doczekał się w narodzinach Jezusa Chrystusa w Betlejem Judzkim za czasów króla Heroda. Te narodziny wypełniają proroctwo Izajasza. Ciemność i mrok okrywają ziemię, ale nad Jerozolimą zabłysło światło i ku tej światłości udają się dziś narody reprezentowane przez Magów ze Wschodu (Iz 60, 1).

 

Pierwsi uczniowie Jezusa – wszyscy pochodzenia żydowskiego – stanęli przed szokującym paradoksem. Oto ich własny naród odrzucił oczekiwanego Mesjasza, kiedy przyszedł, a poganie z radością Go przyjęli. Nikt tego lepiej nie wyraził niż Apostoł Narodów w swym Liście do Rzymian (zob. List do Rzymian 9, 1-4). Dzisiejsza Ewangelia przedstawia ten paradoks w formie opowieści zawierającej wiele kontrastów.

 

1. Radość pogan jest przeciwstawiona lękowi Heroda i Jerozolimy. Ten lęk okazał się tragiczny w skutkach. Herod wymordował niewinne dzieci (Mt 2, 16-18), a jerozolimski Sanhedryn skazał Chrystusa na śmierć (Ewangelia św. Jana (J) 11, 48-51).
2. Jezus rodzi się z tytułem Króla Żydów; Herod musiał się przymilać rzymskiemu cesarzowi, aby uzyskać ten tytuł.
3. Badanie nieba (nauka) doprowadziło do Chrystusa; znajomość proroctw do Chrystusa nie doprowadziło.
4. Poganie pokonują ogromny dystans, by odszukać Mesjasza; Heroda i uczonych w Piśmie nie stać było na 9 km pielgrzymkę z Jerozolimy do Betlejem.
5. Poganie oddali cześć Mesjaszowi z rodu Dawida; Herod przywłaszczający sobie tron Dawida i Jerozolima, miasto Dawida - tego nie uczynili.

 

Tę tragedię narodu wybranego skomentował Jan Ewangelista: „Przyszedł do swoich, a swoi go nie przyjęli” (J 1, 11). Niestety, ten dramat powtarza się w życiu wielu, którzy świadomie odrzucają Dobrą Nowinę i zwalczają Kościół Chrystusowy. Zamiast pójść do Betlejem, wolą trwać w swej niewierze. W opozycji do tej postawy stoją Mędrcy ze Wschodu. Uznają Chrystusa za swego Pana, składają u Jego stóp dary i wracają do domu prowadzeni przez Bożą Opatrzność.

 

Ta pielgrzymka narodów do Chrystusa trwa. Ponad tysiąc pięćdziesiąt lat temu przyszła kolej na nasz naród i od tamtego momentu historia Polski potoczyła się inną drogą. Ufam, że i ty znajdziesz się pośród tych, którzy uznali Chrystusa za Pana historii i Zbawiciela ludzkości i ofiarujesz Mu siebie w darze. Niech Boża Opatrzność prowadzi ciebie inną drogą przez życie.