1(123)2017 Od Redakcji

       W grudniu minionego roku obchodziliśmy setną rocznicę śmierci św. Alberta Chmielowskiego i bł. Honorata Koźmińskiego oraz bł. Karola de Foucauld, a w lutym bł. Klary Ludwiki Szczęsnej. Bieżący rok 2017 został ogłoszony przez Episkopat Polski ogłosił rok 2017 Rokiem Alberta Chmielowskiego, a przez Sejm Rzeczypospolitej zarówno Rokiem Alberta Chmielowskiego jak i Honorata Koźmińskiego. W tym roku przypadną jeszcze: 100. rocznica objawień Matki Bożej w Fatimie, 200. rocznica urodzin bł. Marii Luizy Merkert, oraz 300. rocznica koronacji obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. Siostrom i Braciom Albertynom, siostrom, kapłanom i braciom wszystkich zgromadzeń honorackich, Małym Siostrom Jezusa i Małym Braciom Jezusa, Siostrom Sercankom i Siostrom Elżbietankom gratulujemy tak wspaniałych okazji do dziękowania Bogu za wszystkie łaski otrzymane przez działalność na ziemi i wstawiennictwo w niebie ich Założycieli i życzymy wielu dobrych powołań do służby Bogu i Kościołowi w szeregach ich wspólnot.

            Świat nieprzyjaciół Kościoła katolickiego będzie tymczasem świętował w tym roku jubileusze znamiennych zwycięstw, może nie w każdym przypadku zła nad dobrem, ale na pewno wad nad cnotami głównymi. Pięćset lat temu deficyt wysiłków w pracy nad pierwszą i szóstą cnotą główną pewnego augustiańskiego mnicha przyczyniła się do jego buntu przeciwko nauczaniu Kościoła i powstania kolejnego niechlubnego podziału chrześcijaństwa. Trzysta lat temu dwaj prezbiteriańscy duchowni, nie brylujący bynajmniej w praktykowaniu dwóch pierwszych cnót głównych, jednocząc kilka drobnych organizacji wolnomularskich, doprowadzili do powstania pierwszej Wielkiej Loży i światowego ruchu masońskiego, dla którego kilka lat później opracowali kluczowe założenia ideologiczne. Sto lat temu, podczas pierwszej wojny światowej, lider niewielkiej partii bolszewickiej, która ideowo nie opowiadała się po żadnej stronie konfliktu, za pieniądze niemieckiego sztabu generalnego podjął kilka prób obalenia rosyjskiego rządu, doprowadził do powstania ateistycznego Związku Sowieckiego i ekspansji bolszewizmu na całą Europę, cudownie powstrzymanej nad Wisłą przez synów odradzającej się Rzeczpospolitej, dla których Bóg, honor i Ojczyzna nie był pustym sloganem, ale zbiorem wartości motywujących do intensywnej pracy nad sobą i ćwiczenia się w cnotach chrześcijańskich.

            Zapraszamy w tym roku wszystkich Czytelników do refleksji nad znaczeniem cnót głównych w życiu konsekrowanym, a w szczególności do rozważań nad sposobami ich rozwijania i praktykowania w naszych konkretnych duchowościach.