Powołania

2 Niedziela Adwentu - Rok A

  

 

ODROŚL JESSEGO

 

_________________________________________

Księga Izajasza (Iz) 11, 1-10
Psalm (Ps) 72
List do Rzymian (Rz) 15, 4-9
Ewangelia św. Mateusza (Mt) 3, 1-12

_________________________________________

 

Stary Testament można nazwać księgą oczekiwania na wypełnienie się słów obietnicy o potomku niewiasty, który zmiażdży głowę węża (Księga Rodzaju (Rdz) 3, 15). Czy będzie nim Set, bądź jego syn Enosz, za których dni zaczęto wzywać imienia Pana (Rdz 4, 26)? Czy może Noe, którego narodziny miały przynieść wytchnienie ludziom pracującym na ziemi, przeklętej przez Pana (Rdz 5, 29)? Uwaga Pisma Świętego skupia się na narodzie pochodzącym od pierworodnego syna Seta - Sema. Ale to nie na pochodzącym z Semitów - Abrahamie - zakończyło się oczekiwanie (Rdz 11, 10-26). Pismo Święte zacieśnia swoje poszukiwanie do Judy, czwartego syna wnuka Abrahama - Jakuba (Rdz 49, 8-10). To w pokoleniu Judy narodzi się Jesse, ojciec Dawida (Księga Rut 4, 22). Dawid jednak nie będzie tym, w którym naród doświadczy wypełnienia się obietnic danych patriarchom, a poganie doświadczą miłosierdzia (List do Rzymian 15, 8-9). Stary Testament się kończy, a oczekiwany potomek niewiasty się nie pojawia...

 

Wioska Nazaret, w której Jezus spędził większość swego życia, zawdzięcza swoją nazwę proroctwu Izajasza o różdżce, która wyrośnie z pnia Jessego (Iz 11, 1). “Odrośl” po hebrajsku to “netzer”. Do tej wioski około 100 roku przed Chrystusem miał z Babilonu powrócić mały klan z rodu Dawida, który uważał się za “odrośl” Jessego, tam się osiedlił i nadał wiosce nazwę Nazaret - Odrośl. Ale w najśmielszych marzeniach się nie spodziewali, że za niecałe sto lat, rzeczywiście wyrośnie pośród nich “Odrośl” (Mt 2, 23), napełniona pełnią darów Ducha Świętego (Iz 11, 2-3) by rządzić światem w sprawiedliwości i pokoju (Ps 72, 7).

 

Ostatnia księga Starego Testamentu kończy się proroctwem o posłaniu Eliasza, by przygotował naród na nadejście dnia Pana (Księga Malachiasza 3, 23). Pomiędzy Eliaszem i Janem Chrzcicielem występują podobieństwa. Jan pojawia się tam, skąd Eliasz został wzięty do nieba (2 Księga Królewska (2 Krl) 2, 11-12). Oboje wzywali lud do nawrócenia (Mt 3, 2; 1 Krl 18, 21), nosi proste odzienie i pas ze skóry (2 Krl 1, 8; Mt 3, 4). Eliasz rozpoczął, a Jan zakończył wielki okres proroctwa (zob. Mt 11, 13-14). Teraz nadszedł czas na przyjście Tego, którego sandałów Jan nie jest godzien nosić (Mt 3, 11). Jezus jest mocniejszy od Jana i będzie chrzcił Duchem Świętym i ogniem (Mt 3, 11). To czego nie potrafi dokonać Jan - zbawić lud z jego grzechów (Mt 1, 21) - dokona Jezus; to czego nie będzie w stanie dokonać chrzest Jana - uczynić lud nowym stworzeniem (2 List do Koryntian 5, 17) i uczynić nas Bożymi dziećmi (List do Galatów 4, 5) - sprawia chrzest Kościoła.

 

Jezus jest tym długo oczekiwanym potomkiem niewiasty z księgi Rodzaju (Rdz 3, 15), tą “Odroślą Jessego”, której poszukują narody (Iz 11, 10). On dokonuje czegoś znacznie większego niż to, że wilk jest gościem jagnięcia (Iz 11, 6). Oto w Kościele wrogowie podają sobie ręce na znak pokoju i jednym głosem wielbią Boga i Ojca naszego Pana Jezusa Chrystusa (Rz 15, 6). On jest tym “małym chłopcem”, który prowadzi wilka i jagnię, lamparta i koźlę, cielę i lwiątko, krowę i niedźwiedzicę (Iz 11, 6-7). Tylko znając Jezusa i Jego Ojca (Ewangelia św. Jana 17, 3) będą w stanie przestać się wzajemnie krzywdzić i sobie szkodzić. “Zła czynić nie będą ani zgubnie działać po całej świętej mej górze, bo kraj się napełni znajomością Pana, na kształt wód, które przepełniają morze” (Iz 11, 9).

 

A co to znaczy znać Pana? Dla naszych przywódców oznacza to stosować „prawo i sprawiedliwość”, sądzić sprawę „ubogiego i biednego” (Księga Jeremiasza 22, 15-16). Dla nas oznacza to, by dostrzec Jezusa w najmniejszym z naszych braci i sióstr i wyciągnąć do nich naszą pomocną dłoń (zob. Mt 25, 34-40).

 

©2024 Misjonarze Klaretyni Prowincja Polska. Wszelkie prawa zastrzeżone
Zadaj pytanie on-line