2 Niedziela Wielkiego Postu - Rok A

  

 

ŻYCIE I NIEŚMIERTELNOŚĆ

 

_________________________________________

Księga Rodzaju (Rdz) 12, 1-4a
Psalm (Ps) 33
2 List do Tymoteusza (2 Tm) 1, 8b-10
Ewangelia św. Mateusza (Mt) 17, 1-9

_________________________________________

 

Święty Paweł głosi, że Jezus przez Ewangelię wydobył na światło życie i nieśmiertelność (2 Tm 1, 10). To życie i nieśmiertelność ukazuje nam dzisiejsza Ewangelia - oblicze Chrystusa jaśnieje jak słońce, a szaty stały się białe jak światło (Mt 17, 2). Mamy wgląd w inną rzeczywistość i wizję tego, co Bóg przygotował tym, którzy Go miłują (1 List do Koryntian 2, 9).

 

Ewangelia o życiu i nieśmiertelności była już w pewnym stopniu głoszona Abrahamowi. Temu, który żył w świecie pogańskim, objawia się Żywy i Prawdziwy Bóg. Ten, który nie miał nadziei na potomka, słyszy obietnicę, że Bóg uczyni z niego naród wielki, a jego imię stanie się sławne (Rdz 12, 2). Będąc posłusznym wezwaniu Boga, Abraham stał się przyczyną błogosławieństwa wszystkich ludów ziemi (Rdz 12, 3). Przez Jezusa Chrystusa, “syna Abrahama” (Mt 1, 1), Boże błogosławieństwo spływa na wszystkich, którzy wierzą w Chrystusa (List do Galatów 3, 8-9).

 

Światło, które spowija Jezusa ukazuje Jego boskość. “Bóg jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności” (1 List św. Jana 1, 5). Obecność Mojżesza i Eliasza ogłasza, że Jezus wypełnia prawo i proroków (Mt 5, 17) oraz, że jest Panem umarłych i żywych (Rz 14, 9). Mojżesz, który umarł symbolizuje tych co pomarli w wierze, a Eliasz, który został wzięty do nieba, symbolizuje tych, którzy żyją w Chrystusie. Ich obecność objawia nam również tajemnicę świętych obcowania. Jesteśmy rzeczywiście otoczeni przez wielu świadków (List do Hebrajczyków 12, 1).

 

“Panie! Dobrze nam tu być” (Mt 17, 4). Piotr myślał, że oto Królestwo Syna Człowieczego nadeszło już w całej pełni (Mt 16, 28) i wobec tego nie chciał już z tej góry schodzić. Pragnął postawić “wieczne namioty” (Łk 16, 9), które zamieszkują sprawiedliwi w Bożym Królestwie. Ale na to czas jeszcze nie nadszedł. Nagle słychać głos z nieba: “To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!” (Mt 17, 5). Tuż po pierwszej zapowiedzi męki i zmartwychwstania miał miejsce konflikt pomiędzy Jezusem i Piotrem o drogę krzyża (Mt 16, 22-23). Ojciec Niebieski wzywa uczniów do posłuszeństwa Chrystusowi. Ten nakaz przypomina nam słowa Matki Bożej: “zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (Ewangelia św. Jana 2, 5). Czy Jezus nakaże nam napełnić puste stągwie wodą czy też podążać za nim drogą krzyża, mamy być mu posłuszni i czynić co nam mówi.

 

Niektóre ikony przemienienia i zmartwychwstania Chrystusa wydają się uderzająco podobne. A jednak jest jedna dostrzegalna różnica. Ciało zmartwychwstałego Pana nosi znaki krzyża, ciało przemienionego Chrystusa tych znaków jeszcze nie posiada. Pomiędzy górą Przemienienia a Górą Zmartwychwstania (Mt 28, 16) jest wzgórze Golgoty (Mt 27, 33). By życie i nieśmiertelność mogły być w pełni objawione, wpierw śmierć musi zostać pokonana.

 

Jezus nakazuje uczniom, by nie mówili o tym widzeniu “aż Syn Człowieczy zostanie wskrzeszony z martwych” (Mt 17, 9). Skoro więc wizja ta została nam opowiedziana, oznaczać to może tylko jedno: Syn Człowieczy został wskrzeszony z martwych! Od tego momentu Ewangelia rozeszła się po świecie niczym ogień a w centrum jej przesłania jest głoszenie śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Nasz Zbawiciel Jezus Chrystus “zniszczył śmierć, a na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię” (2 Tm 1, 10).