Księga Mądrości Syracha (Syr) 27,30 - 28,7 Psalm (Ps) 103 List do Rzymian (Rz) 14, 7-9 Ewangelia św. Mateusza (Mt) 18, 21-35
_________________________________________
"Chrystus Jezus przyszedł na świat zbawić grzeszników, spośród których ja [Paweł] jestem pierwszy" (1 List do Tymoteusza (1 Tm) 1, 15). Z tego zdania apostoł wyprowadza wniosek, że skoro on “ongiś bluźnierca, prześladowca i oszczerca” (1 Tm 1, 13) mógł dostąpić miłosierdzia, to wobec tego miłosierdzie Chrystusa nie zna granic (1 Tm 1, 16). Co więcej, po doświadczeniu Bożego miłosierdzia, my również powinniśmy przebaczyć innym: “jak Pan wybaczył wam, tak i wy" (List do Kolosan (Kol) 3, 13; por. List do Efezjan 4, 32). To jest przesłanie dzisiejszej liturgii Słowa. Co jednak się stanie, jeżeli nie okażemy miłosierdzia innym?
“Przyprowadzono mu jednego, który mu był winien dziesięć tysięcy talentów” (Mt 18, 24). Ten dług wynosił sto milionów denarów, a ponieważ podstawowa płaca to jeden denar na dzień (Mt 20, 2), więc aby spłacić taki dług sługa potrzebowałby pracować ponad 2739 lat. Natomiast jego współsługa był mu winien zaledwie sto denarów - trzy miesięcy pracy wystarczyłoby na jego spłacenie. Przesłanie jest jasne. Po pierwsze, człowiek nie jest w stanie spłacić długu swoich grzechów, a po drugie, długi naszych braci i sióstr wobec nas są trywialne w porównaniu z długiem jaki my zaciągnęliśmy wobec Boga.
“Pan ulitował się nad tym sługą” (Mt 18, 27), ale serce sługi pozostało niczym kamień. Nie okazał żadnej wdzięczność za podarowany dług (por. Ewangelia św. Łukasza 17, 11-19) i nie okazał litości swemu współsłudze (Mt 18, 28-30). Z okazji świętowania dwutysięcznej rocznicy narodzenia Chrystusa, św. Jan Paweł II prosił bogate kraje zredukowały dług jakie ubogie kraje wobec nich zaciągnęły. Jak wiele rządów odpowiedziało na tę inicjatywę?
Ile razy mamy przebaczyć (Mt 18, 21)? Odpowiedź Jezusa przenosi nas do czasów sprzed potopu, kiedy to nie myślano o przebaczeniu, ale o zemście. Kain, który zamordował swego brata, miał być pomszczony siedem razy, a jego potomek Lamech już siedemdziesiąt siedem razy (Księga Rodzaju 4, 24). Społeczeństwo budowane na nienawiści nie ma przyszłości i dlatego pokolenie Kaina wyginęło w potopie. Czy nie powinniśmy jednak ograniczyć naszego przebaczenie (Mt 18, 21)? W 1965 roku polscy biskupi skierowali do biskupów niemieckich list, ze słynnym “przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. List rozpoczął proces pojednania pomiędzy dwoma narodami. Jesteśmy wezwani do przebaczenia “siedemdziesiąt siedem razy” (Mt 18, 22).
“Miłosierny jest Pan i łaskawy, nieskory do gniewu i bardzo łagodny” (Ps 103, 8). Będąc nieskorym do gniewu, nie oznacza, że Pan nie może zapłonąć gniewem, a unosi się On gniewem, kiedy dowiaduje się o czynach niesprawiedliwości (Mt 18, 29). Jakie są konsekwencje jego gniewu? “I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda” (Mt 18, 34). Jakiż tragiczny upadek. Już był wolny, a jego dług był umorzony, lecz jego brak miłosierdzia zrujnował wszystko. “Kto się mści, dozna zemsty od Pana” (Syr 28, 1).
Żyjemy i umieramy dla Pana (Rz 14, 7). Jezus Chrystus jest naszym Królem i Panem. Każdy z nas miał wobec Niego ogromny dług, który Jezus przybił do krzyża (Kol 2, 14). Czyż więc i my nie powinniśmy ulitować się nad naszymi braćmi i siostrami w Chrystusie, jak Jezus ulitowałem się nad nami (Mt 18, 33)? “Jak daleko jest wschód od zachodu, tak [Jezus] oddalił od nas nasze grzechy” (Ps 103, 12). Czyż wobec tego i my nie powinniśmy przebaczyć zła naszemu bliźniemu (Syr 28, 2)?
Jezus kończy swoją przypowieść ostrzeżeniem, że jeśli z serca nie przebaczymy naszym braciom i siostrom w Chrystusie, skończymy jak ten niegodziwy sługa (Mt 18, 35). Tak więc, ilekroć mamy pokusę by zachować się jak ten niegodziwy sługa, przypomnijmy sobie jak wiele Chrystus nam przebaczył i „przebaczmy urazy” (Syr 28, 7).
