4(114)2015 Od Redakcji

       Wskazywać na Boga i Jego obecność w świecie, to szczególne zadanie jakie spoczywa na osobach konsekrowanych w XXI wieku. Jednym z najistotniejszych aspektów naszego życia jest bycie znakiem Bożej miłości.

       Jako osoby konsekrowane realizujemy swoje powołanie do świętości poprzez życie radami ewangelicznymi: czystością, ubóstwem i posłuszeństwem. Rady ewangeliczne są środkiem na drodze osiągania doskonałości, której praktycznym wymiarem jest postawa świętości. Można zatem powiedzieć, że powołaniem każdej osoby konsekrowanej jest nieustanne upodabnianie się do Jezusa Chrystusa, a poprzez to wskazywanie swoim życiem na Boga, który jest Miłością i ostatecznym celem życia każdego człowieka.

       Jan Paweł II w adhortacji apostolskiej poświęconej życiu konsekrowanemu Vita consecrata wskazuje na trzy zasadnicze prowokacje obecne w życiu dzisiejszego człowieka. Na pierwszym miejscu wymienia hedonistyczną kulturę, która odrzuca wszelkie obiektywne normy dotyczące przede wszystkim wymiaru płciowego człowieka. Prowadzi to w konsekwencji do bałwochwalczego kultu instynktu. Skutkiem takich działań są cierpienia psychiczne i moralne wielu osób i rodzin. Kolejną prowokacją współczesnego świata, na którą zwraca uwagę Jan Paweł II jest materialistyczna żądza posiadania. Zewnętrznym jej przejawem jest postawa obojętności i lekceważenia potrzeb i cierpień słabszych. Następnie Ojciec święty zwraca uwagę na fałszywe pojmowanie wolności. Oddziela ono wolność od jej konstytutywnej więzi z prawdą i normą moralną.

       Poprzez nasze świadectwo życia dzisiejszy człowiek otrzymuje wiarygodną zachętę, by uznać pierwszeństwo łaski Boga w swojej codzienności. Współcześnie okazuje się, że mimo szerzącego się procesu laicyzacji świata wiele osób odczuwa potrzebę duchowości, która często objawia się jako nowy głód modlitwy. Także i wydarzenia życiowe, mimo swej powszedniości, prowokują wiele pytań. Stąd też, życie osób konsekrowanych i ich zaangażowanie na rzecz budowania bardziej ewangelicznej jakości życia przyczynia się do odnowy duchowej społeczeństwa.