Powołania

4 Niedziela Zwykła - Rok A

  

 

ŚWIATŁOŚĆ ŚWIATA

 

_________________________________________

Księga Malachiasza (Ml) 3, 4-1
Psalm (Ps) 24
List do Hebrajczyków (Hbr) 2, 14-18
Ewangelia św. Łukasza (Łk) 2, 22-40

_________________________________________

 

Ostatnia księga Starego Testamentu kończy się zapowiedzią przyjścia Pana do swojej świątyni (Ml 3, 1). Ta zapowiedź w zaskakujący sposób spełnia się w dzisiejszej Ewangelii. Oto dziecię Jezus zostaje przyniesione do świątyni jerozolimskiej. Ten, przez którego wszystko się stało, stał się jednym z nas (Hbr 2, 14). Urodzony w narodzie Izraela, Jezus poddaje się tradycji religijnej swego narodu.

 

Rodzice ofiarowali “parę synogarlic lub dwa młode gołębie” (Łk 2, 24; Księga Kapłańska (Kpł) 12, 8). Przyjęło się uważać, że ukazuje to ubóstwo świętej rodziny, której nie stać było na złożenie baranka wraz z synogarlicą bądź gołębiem (Kpł 12, 6-7). Ale wyjaśnienie może być inne. Ofiarowując Jezusa Bogu, rodzice ofiarowali baranka Bożego, który gładzi grzechy świata (Ewangelia św. Jana (J) 1, 29). Tak oto spełniło się proroctwo Abrahama wypowiedziane do Izaaka: “Bóg znajdzie sobie jagnię na całopalną ofiarę” (Księga Rodzaju 22, 8). Jeszcze jeden szczegół jest wart zauważenia. Jezus zostaje poświęcony Bogu (Księga Wyjścia (Wj) 13, 2), ale czy został wykupiony (Wj 13, 13)? Ewangelista nie mówi, że pięć syklów został dane kapłanowi jako cena wykupienia (Księga Liczb 3, 47). Ten, który odkupi ludzkość sam nie potrzebuje wykupienia.

 

W Ewangelii Dzieciństwa według Łukasza (1-2), Święta Rodzina jest otoczona osobami starszymi. Wszyscy oni są sprawiedliwi i bogobojni (Łk 1, 6; 2, 25.37). Reprezentują lud Izraela, oczekujący Mesjasza i symbolizują przejście od starego do nowego przymierza. Ale ich obecność poucza nas także, o szacunku jaki należy się osobom starszym. Widzimy ich w kościołach modlących się i to oni często są pierwszymi osobami dzielącymi się swą wiarą w Jezusa z innymi. Ich życie często jest najlepszą lekcją wiary.

 

“Teraz uwalniasz niewolnika swego, Panie, według słowa twego w pokoju” (Łk 2, 29). Pokój jest jednym z darów zbawienia. “Usprawiedliwieni z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego Jezusa Chrystusa” (List do Rzymian 5, 1). Śmierć przestaje nas trwożyć. Pięknie wyraża to autor listu do Hebrajczyków. Jezus przez swoją śmierć pokonał “tego, który dzierżył władzę nad śmiercią, to jest diabła” i w ten sposób uwolnił “tych wszystkich, którzy całe życie przez bojaźń śmierci podlegli byli niewoli” (Hbr 2, 14-15). Śmierć staje się bramą prowadzącą do bycia z Chrystusem (List do Filipian 1, 23).

 

Symeon doskonale przepowiedział przyszłość Chrystusa i Maryi (Łk 2, 30-35). Chrześcijaństwo oświeciło swym blaskiem wiele kultur i narodów, a Jezus Chrystus przynosi największą chwałę narodowi Izraela. Ale jednocześnie Jezus wciąż pozostaje znakiem sprzeciwu - wielu Go odrzuca, wielu przeciw Niemu walczy. Miecz boleści przeszył duszę Maryi nie tylko gdy stojąc pod krzyżem była świadkiem śmierci swego Syna (J 19, 25). Ten miecz boleści przeszywa ją za każdym razem, gdy z nieba widzi jak społeczeństwa i narody krzyżują Chrystusa, prześladując Jego braci i siostry.

 

Prorokini Anna wielbiła Boga i opowiadała wszystkim o Jezusie, “którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruzalem” (Łk 2, 38). Również w tym zdaniu możemy dostrzegamy zapowiedź przyszłości. To kobiety jako pierwsze ogłosiły wieść, że Jezus pokonał śmierć, że On żyje (Łk 24, 9), to one dziś są najbardziej aktywne w Kościele. Co więcej, dziś opowiadają one o Jezusie tym, którzy wciąż oczekują wyzwolenia świata z mocy grzechu i zła.

 

Jezus jest “światłością świata” (J 8, 12; Łk 2, 32) i my jesteśmy “światłością świata” (Mt 5, 14). Nieśmy światło Chrystusa do tych, którzy wciąż pozostają w ciemności i cieniu śmierci.

 

©2024 Misjonarze Klaretyni Prowincja Polska. Wszelkie prawa zastrzeżone
Zadaj pytanie on-line