Zesłanie Ducha Świętego - Rok C
PRZYJDŹ DUCHU ŚWIĘTY
_________________________________________
Dzieje Apostolskie (Dz) 2, 1-11
Psalm (Ps) 104
List do Rzymian (Rz) 8, 8-17
Ewangelia św. Jana (J) 14, 15-16. 23b-26
_________________________________________
Z rolniczego punktu widzenia Pięćdziesiątnica znaczyła koniec żniw jęczmienia i początek zbiorów pszenicy. Z historycznego punktu widzenia tego dnia Izraelici obchodzili święto otrzymania Prawa. Ale była też w tym świętowaniu zawarta nadzieja eschatologiczna. Ludzie tęsknili za dniem, w którym Prawo Pańskie zostanie wypisane na tablicach ich serc (Księga Jeremiasza (Jer) 31, 31-34). Tak oto w tym jednym święcie: natura, historia i Boża przyszłość spotykają się razem, a stworzenie, odkupienie i eschaton obejmują się nawzajem.
Wielkanoc roku 30 AD przypadła na żydowskie święto Pierwszych Owoców. Tego dnia Jezus, „pierwociny z tych, którzy zasnęli”, podniósł z martwych (1 List do Koryntian 15, 20). Następnie rozpoczęło się odliczanie siedmiu tygodni. W pięćdziesiątym dniu po święcie Pierwocin, uczniowie Jezusa byli zebrani w jednym miejscu (Dz 2, 1). Był to ostatni dzień ich “nowenny do Ducha Świętego”, która rozpoczęła się następnego dnia po wniebowstąpieniu Jezusa (Dz 1, 14). W odpowiedzi na tę modlitwę, Ojciec w imię naszego Pana posyła „Orędownika”, który jest z nami na zawsze (J 14, 26).
Jeśli Jezus jest pierwszym owocem z tych, którzy pomarli, to gdzie są te następne owoce? My jesteśmy żniwem! Ewangelie rozpoczynają relację o misji Jezusa zstąpieniem Ducha Świętego. Zstąpieniem Ducha Świętego rozpoczyna się również opowieść o misyjnej działalności Kościoła. Tak oto w dzień Pięćdziesiątnicy wypełnienia się obietnica Jezusa: „Jan bowiem ochrzcił wodą, ale wy za kilka dni zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym” (Dz 1, 5). Od tego momentu jesteśmy ludem Zmartwychwstania wskrzeszonym z Chrystusem, aby żyć dla Boga (Rz 6,11).
Według obliczeń rabinów Izraelici dotarli na górę Synaj pięćdziesiąt dni po opuszczeniu Egiptu (Księga Wyjścia 19, 1). W ten sposób dwa święta - Pascha i Pięćdziesiątnica - nawzajem się uzupełniają. Święto Paschy upamiętnia wyzwolenie z niewoli egipskiej, a Pięćdziesiątnica upamiętnia narodziny Izraela jako ludu Bożego. Te dwa święta Starego Testamentu zapowiadają jednak większe rzeczy, które nam przypadły w udziale. Wielkanoc i Zesłanie Ducha Świętego również się uzupełniają. W Dniu Wielkanocy zostaliśmy wyzwoleni z niewoli grzechu, a w dzień Zielonych Świąt obchodzimy narodziny Kościoła, nowego ludu Bożego, złączonego z Bogiem nowym przymierzem i obdarzonego prawem Bożym zapisanym na naszych sercach (Jer 31, 31-34; 1 List św. Piotra 2, 9).
Co się dzieje, gdy prawo Pańskie jest zapisane w naszych sercach? Odpowiedź daje przemiana, jaka dokonała się w życiu Galilejczyków, którzy pierwsi doświadczyli zstąpienia Ducha Świętego (Dz 2, 7). Zamiast marzyć o politycznym królestwie Izraela (Dz 1, 6) lub wpatrywać się w niebo (Dz 1, 11), śmiało głoszą wielkie dzieła Boga (Dz 2, 11). Jakie są te wielkie dzieła Boga? Cud stworzenia, cud odkupienia i objawienie Bożej przyszłości pięknie ukazane w wizji nowego nieba i nowej ziemię.
„Wierzę w Ducha Świętego”. Istnieją trzy wielkie księgi, których autorstwo można przypisać Duchowi Świętemu: księga natury, księga Pisma Świętego i księga liturgii Kościoła. Dzięki tym księgom Duch Boży doprowadził wielu świętych do wiary w Boga, nawrócenia i świętości życia. Dlatego z całym Kościołem modlimy się dzisiaj: „Przyjdź Duchu Święty, odnów oblicze ziemi, rozpal w naszych sercach ogień Bożej miłości i obdarz nas radością, która nigdy się nie kończy. Amen."
