Księga Izajasza (Iz) 22, 19-23 Psalm (Ps) 138 List do Rzymian (Rz) 11, 33-36 Ewangelia św. Mateusza (Mt) 16, 13-20
_________________________________________
Opowieść o Szebnie i Eliakimie, dwóch urzędnikach króla Judy Ezechiasza, przygotowuje nas na przesłanie dzisiejszej Ewangelii. Szebna był zarządcą pałacu, ale z jakichś powodów zawiódł Boga (Iz 22, 18). Został zdegradowany do pozycji pisarza, a Eliakim zajął jego miejsce (2 Księga Królewska 19, 2; Iz 36, 3). W dniu, w którym Eliakim objął najwyższy urząd w kraju, na jego ramieniu umieszczono symboliczny klucz „Domu Dawida” (Iz 22, 22).
Dzisiejsza Ewangelia rozegrała się w okolicach Cezarei Filipowej wczesną jesienią, prawdopodobnie w dniu święta Pojednania, kiedy Kajfasz, wyznaczony przez Rzymian na najwyższego kapłana, miał wypowiedzieć Święte Imię Boga - jedyny dzień w roku, w którym mógł to uczynić. Był tam ogromny masyw skalny i wejście do jaskini, którą starożytni nazywali bramą do krainy śmierci - Hadesu. W takiej scenerii Jezus zadaje uczniom dwa pytania.
“Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego” (Mt 16, 13)? Opinia publiczna nie była w stanie odkryć prawdziwej tożsamości Jezusa. Podobnie jest dzisiaj. Niektórzy twierdzą, że był wielkim nauczycielem moralności, inni, że politycznym rewolucjonistą, a jeszcze inni, że religijnym reformatorem. “A wy za kogo mnie uważacie” (Mt 16, 15). Jedynie Piotr odpowiada na to pytanie i to poprawnie: “Ty jesteś Chrystus, Syn Boga Żywego” (Mt 16, 16). Wiodąca rola św. Piotra pośród apostołów staje się widoczna (zob. Ewangelia św. Marka 16, 7; Ewangelia św. Łukasza 24, 34; Ewangelia św. Jana (J) 20, 3-6; Dzieje Apostolskie (Dz) 2, 14).
“Błogosławiony jesteś Szymonie, Synu Jony” (Mt 16:17). Imię “Szymon” znaczy “słuchać”, a największe przykazanie rozpoczyna się: “Słuchaj Izraelu! Pan jest Bogiem naszym, Pan jedynie!” (Księga Powtórzonego Prawa 6, 4). Św. Piotr nie doszedł do tego wyznania wiary drogą dedukcji, ale dzięki słuchaniu głosu Ojca: “nie ciało i krew objawiły ci to, lecz Ojciec mój, który jest w niebie” (Mt 16:17). Skoro nikt nie zna Syna, tylko Ojciec (Mt 11, 27), to tylko Ojciec mógł objawić apostołowi prawdziwą tożsamość swego Syna.
Rodzice Piotra nadali mu imię Szymon, Jezus nadał mu nowe imię - Skała (Mt 16, 18). Zmiana imienia oznacza zmianę przeznaczenia. Piotr jest Skałą wiary, na której Jezus zbuduje swój Kościół - wspólnotę żywych kamieni, które wyznają Święte Imię Jezus. Jezus powierzy mu także „najwyższy urząd” w królestwie niebieskim symbolizowany przez klucze łaski. Wreszcie słyszymy, że Kościół nigdy nie przejdzie przez bramy Hadesu do krainy śmierci (Mt 16, 18-19) - ta Oblubienica Chrystusa będzie trwać wiecznie (Księga Apokalipsy 21, 9-11).
“O głębokości bogactw, mądrości i wiedzy Boga!” (Rz 11, 33). Hymnem wychwalającym nieskończoną mądrość Boga kończy św. Paweł swoje refleksje na temat relacji Żydów i Chrześcijan w Bożym planie zbawienia. Ale ten hymn jest również odpowiednim komentarzem do dzisiejszej Ewangelii. Kto by pomyślał, że Jezus postanowi zbudować swój Kościół na prostym rybaku z Galilei, który próbował odwieść Jezusa od krzyża i trzy razy się go zaparł?
Wypełnienie się obietnicy danej Piotrowi (Mt 16, 18-19), rozpoczęło się po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa (J 21, 15-17). Św. Piotr rozwiązywał więzy grzechu (Dz 2, 41), choroby (Dz 3, 6-8) i śmierci (Dz 9, 39-41) i wydawał wiążące decyzje dla całego Kościoła (Dz 15, 7-11). Nie polegał na własnej mocy bądź pobożności, lecz na mocy imienia Jezusa Chrystusa (Dz 3, 6,12). Wreszcie, spełnienie tej obietnicy nie skończyło się wraz z jego męczeństwem, ale kontynuuje w jego następcy - biskupie Rzymu (Lumen Gentium, 25; Katechizm Kościoła Katolickiego, 881-882). “Jakże niezbadane są Jego wyroki i nie do wyśledzenia Jego drogi!” (Rz 11, 33).
