6 Niedziela Zwykła - Rok A
BOŻE PRAWO
_________________________________________
Księga Mądrości Syracha (Syr) 15, 16-21
Psalm (Ps) 119
1 List do Koryntian (1 Kor) 2, 6-10
Ewangelia św. Mateusza (Mt) 5, 17-37
_________________________________________
Psalm 119 jest najdłuższym psalmem w Biblii i ukazuje Prawo Boże jako źródło szczęścia, mądrości i życia (Ps 119, 1. 93. 98). Psalm ten zawiera 22 strofy, po jednej na każdą literę alfabetu hebrajskiego, a w ośmiu wierszach poświęconych najmniejszej literze alfabetu hebrajskiego - jod (Ps 119, 73-80; Mt 5, 18) - psalmista mówi o radości, jaką znajduje w naukach Boga, oraz o jego zaangażowaniu w studiowanie i przestrzeganie Bożych praw w życiu.
Jezus przychodzi od Ojca, aby wypełnić prawo i proroków (Mt 5, 17). Jego przyjście doprowadza kapłaństwo według obrządku Lewiego, wszystkie ofiary i świątynię w Jerozolimie do wypełnienia (List do Rzymian (Rz) 10, 4). On jest Najwyższym Kapłanem, Ofiarą i Świątynią (List do Hebrajczyków 9, 11; 10, 8-14; Ewangelia św. Jana 2, 21). Jednocześnie jednak podnosi standardy moralne jeszcze wyżej niż Stary Testament: „Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego” (Mt 5, 20). Co to znaczy? Jest sprawiedliwość oparta na Prawie (List do Filipian 3, 6) i jest też sprawiedliwość Boża (Rz 1,17). Możesz być bez zarzutu w stosunku do tej pierwszej, a jednak pozbawiony tej drugiej (Łk 18, 14). Dlaczego? Ponieważ w twym sercu była nienawiść i gardziłeś swoim bratem.
Bóg stworzył „niebo i ziemię” (Księga Rodzaju 1, 1; Mt 5, 18) i Bóg też dał Torę (Księga Wyjścia (Wj) 20, 1). Fizyka kwantowa odkryła moc drobnych cząstek wszechświata, które tworzą energią jądrową, a gramatyka hebrajska uczy nas, że najmniejsza litera alfabetu hebrajskiego jest pierwszą literą w tak ważnych słowach, jak Izrael, Jerozolima, Jezus, a nawet w świętym imieniu Boga (Wj 3, 14). Przed przyjściem Chrystusa stworzony świat i objawione Prawo były dwoma źródłami Bożego objawienia. Odkrywając prawa wszechświata, można odkryć Tego, który zapisał te prawa we wszechświecie, a studiując Torę, można poznać Tego, który ją napisał.
Bezosobowe „powiedziano” kontrastuje z „a Ja mówię”, przepisy z przeszłości kontrastują z obecnym nauczaniem Jezusa (Mt 5, 21-22. 27-28. 31-34). Dzisiejsze nauczanie Jezusa dotyczy gniewu, pożądliwości, rozwodu i przysięgi. W Nowym Testamencie gniew jest tak samo poważnym wykroczeniem, jak morderstwo w Starym Testamencie, pożądliwość jest problemem serca, a rozwód i przysięga są nie do przyjęcia. Jezus „nie znosi” Prawa, On je pogłębia.
„Gniew”, który Jezus ma na myśli odnosi się raczej do notorycznego stan gniewu niż do jego pojedynczego aktu. W przypadku pożądliwości rodzi się pytanie: dlaczego na coś patrzymy? Aby to wykorzystać? Przyzwolenie Mojżesza na rozwód akceptuje problem ludzkiego serca - jego zatwardziałość (Ewangelia św. Marka (Mk) 10, 5), ale rozwód nigdy nie był w Bożych planach (Mk 10, 6). Jezus przyszedł by to serce uleczyć, doprowadzając do pierwotnej jedności, jaka trwała pomiędzy Adamem i Ewą w Edenie (Mk 10, 6). Wreszcie nauczanie Jezusa o przysiędze objawia świętość wszechświata: niebo jest tronem Boga, ziemia jest jego podnóżkiem, a Jeruzalem jest miastem wielkiego króla (Mt 5, 34-35). Dlaczego ktoś miałby je wzywać na świadków swoim słowom? A co z naszą „głową” (Mt 5, 36)? Czy włączenie jej do dyskusji sprawi, że nasze słowa będą bardziej przekonujące?
Bóg nikomu nie nakazał „być bezbożnym i nikomu na grzech nie zezwolił” (Syr 15, 20). Badając prawo Boże odkryjemy „mądrość Bożą ukrytą w tajemnicy”, o której Paweł mówi w drugim czytaniu (Ps 119, 33; 1 Kor 2, 7). Przestrzegając prawo Boże całym sercem (Ps 119, 34) odkryjemy to „co przygotował Bóg tym, którzy Go miłują” (1 Kor 2, 9) - tajemnice Bożego Królestwa.
