Uroczystość Ciała i Krwi Pańskiej - Rok A

  

 

EUCHARYSTIA I KRZYŻ

 

_________________________________________

Księga Powtórzonego Prawa (Pwt) 8, 2-3. 14b-16a
Psalm (Ps): 147
1 List do Koryntian (1 Kor) 10, 16-17
Ewangelia św. Jana (J) 6, 51-58

_________________________________________

 

Wszystkie trzy czytania prowadzą nas ku tajemnicy Eucharystii. Mojżesz przypomina ludowi jak Bóg karmił go manną na pustyni (Pwt 8, 2-3), Jezus objawia siebie jako “chleb, który zstąpił z nieba” (J 5, 58), a św. Paweł pisze o kielichu błogosławieństwa i o chlebie, który jest łamany (1 Kor 10, 16).

 

Manna była odpowiedzią Boga na szemranie ludu, że Mojżesz i Aaron wyprowadził naród z Egiptu, by ich na pustyni zamorzyć głodem: “Oto ja spuszczę na was chleb z nieba, jak deszcz” (Księga Wyjścia 16, 3-4). To właśnie do tego wydarzenia nawiązuje Ewangelia Jana. Lecz “chleb z nieba”, który Bóg spuścił na pustyni zapowiadał prawdziwy “chleb z nieba” (J 6, 48. 51), który Ojciec daje światu (J 3, 16).

 

“Ktokolwiek będzie spożywał ten chleb, będzie żył na wieki” (J 6, 51). Stwierdzenie to przypomina nam o drzewie życia, którego owoc zapewniał “życie na wieki” (Księga Rodzaju 3, 22). W księdze Rodzaju jednak Bóg nie pozwala człowiekowi na dostęp do drzewa życia. Dlaczego? Zakaz dostępu do drzewa życia następuje po grzechu. Życie wieczne w niewoli grzechu byłoby koszmarem. Dlatego Jezus przychodzi by “zgładzić grzechy” (1 List św. Jana 3, 5) i by zapłacić okup za nas niewolników grzechu (Ewangelia św. Marka (Mk) 10, 45). “Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata” (J 6, 51).

 

“Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest udziałem we Krwi Chrystusa?” (1 Kor 10, 16). Cztery kielichy wina były częścią żydowskiej uczty paschalnej, a jeden z nich - trzeci - nazywał się kielichem błogosławieństwa. To właśnie nad tym kielichem Jezus wypowiedział pamiętne słowa: “to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów” (Ewangelia św. Mateusza (Mt) 26, 28). Co więcej, “modlitwa dziękczynna”, którą Jezus wypowiedział nad tym kielichem, jest tą samą modlitwą, którą wypowiedział On w Ewangelii Jana przed rozmnożeniem chleba (J 6, 11). “Eucharystia” jest dziękczynieniem składanym Bogu (Katechizm Kościoła Katolickiego (KKK), 1328).

 

“Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa?” (1 Kor 10, 16). Słowo Boże, które stało się ciałem (J 1, 14), ofiaruje to ciało za życie świata (J 6, 33. 51; List do Hebrajczyków (Hbr) 10, 10). W czasie ostatniej wieczerzy, Jezus bierze chleb w swoje ręce, błogosławi i łamie go mówiąc: “bierzcie i jedzcie, to jest ciało moje” (Mt 26, 26). Tu znajduje się odpowiedź na pytanie Żydów: “Jak On może nam dać swoje ciało do spożycia?” (J 6, 52). Napotykamy tutaj tajemnicę sakramentu - widzialnego „znak” rzeczywistości niewidzialnej. Eucharystia jest sakramentem Ciała i Krwi Chrystusa (J 6, 53).

 

W czasie uczty paschalnej Jezus podniósł kielich zbawienia, a następnie w Getsemani wezwał imienia Ojca (Ps 116, 13), w którego oczach śmierć Jego Syna na krzyżu była drogocenna (Ps 116, 15). Chodź był udręczony, Jezus wierzył, że po cierpieniach śmierci będzie chodził przed Ojcem w krainie żyjących (Ps 116, 9-10) i tak się stało (Hbr 12, 2). Treść Psalmu 116 śpiewanego pod koniec wieczerzy paschalnej (Mk 14, 26) stała się rzeczywistością w męce i zmartwychwstaniu Jezusa, a Eucharystia jest pamiątką tego zbawczego wydarzenia (zob. KKK, 1330).

 

Eucharystia i Krzyż są wyrazem głębi miłości Boga do człowieka: eucharystia jest “chlebem życia”, a krzyż “drzewem życia”.