Uroczystość Trójcy Przenajświętszej - Rok A
W IMIĘ OJCA I SYNA I DUCHA ŚWIĘTEGO
_________________________________________
Księga Wyjścia (Wj) 34, 4b-6. 8-9
Psalm (Ps): Księga Daniela 3, 52-55
2 List do Koryntian (2 Kor) 13, 11-13
Ewangelia św. Jana (J) 3, 16-18
_________________________________________
Św. Grzegorz z Nazjanzu tak uczył o objawieniu tajemnicy Trójcy Świętej: “Stary Testament głosił wyraźnie Ojca, Syna zaś bardzo niejasno. Nowy objawił nam Syna i pozwolił dostrzec Bóstwo Ducha. Teraz Duch mieszka pośród nas i udziela nam jaśniejszego widzenia samego siebie” (Katechizm Kościoła Katolickiego, 684). W podobny sposób dzisiejsza liturgia objawia nam tajemnicę Trójcy Świętej. Bóg Ojciec objawia się jako pełen miłosierdzia (Wj 34, 6), Ewangelia Jana objawia Syna Bożego jako Zbawiciela świata (J 3, 16-17), a św. Paweł włącza Ducha Świętego w tajemnicę Boga (2 Kor 13, 13).
“Pan, Pan, Bóg miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność” (Wj 34, 6). Jest to jeden z najważniejszych tekstów w Pięcioksięgu. Mojżesz doświadczył tego osobiście, gdy Pan Bóg przebaczył ludowi grzech bałwochwalstwa (Wj 32-33). Ten fragment przywołują prorocy w swoim wezwaniu narodu do nawrócenia (Micheasz 7, 18; Joel 2, 13), a Psalmista w swoich modlitwach (Ps 86, 5; 103, 8; 145, 8). To świadomość Bożego miłosierdzia pozwalała narodowi przetrwać ciężkie momenty historii wierząc, że gniew Boży trwa tylko przez chwilę, lecz jego miłosierdzie na wieki (Ps 30, 6). Wystarczyło aby naród okazał skruchę za swoje grzechy, by doświadczył przebaczenia. Lecz Boże miłosierdzie nie ograniczało się tylko do narodu Izraela, ono obejmuje cały świat (Księga Jonasza 4, 10-11).
“Tak Bóg umiłował świat, że Syna Swego Jedynego dał” (J 3, 16). W Starym Testamencie, miłosierdzie Ojca zatriumfowało na grzechem narodu wybranego, w Nowym triumfuje ono nad grzechem świata (J 1, 29). W Starym Testamencie Mojżesz był gotowy ofiarować swoje życie za naród (Wj 32, 32), w Nowym Syn Boży umierając na krzyżu, staje się przebłaganiem za grzechy nasze i całego świata (1 List św. Jana (1 J) 2, 2). Jezus jest wcieleniem Bożej miłości (1 J 4, 8). Objawiając Syna, Nowy Testament objawił nam jak bardzo Bóg nas miłuje. Ojciec ofiarował nam, co ma najcenniejszego, swego umiłowanego Syna.
“I dar jedności w Duchu Świętym” (2 Kor 13, 13). Kiedy Mojżesz po raz pierwszy przyszedł na górę Synaj ujrzał krzew, spośród którego płonął ogień i słyszał głos Boga, który do niego przemówił z krzewu (Wj 3, 1-4). Ojcowie Kościoła potrafili już tutaj dostrzec ukrytą tajemnicę Trójcy Świętej. Bóg, który przemawia, to Ojciec; słowo, które wypowiada, to Syn Boży; a ogień jest symbolem Ducha Świętego. A krzew? Krzew jest symbolem Najświętszej Maryi Panny. Kiedy św. Łukasz opisuje nam scenę zwiastowania, mówi o Duchu Świętym, mocy Najwyższego i Dziecięciu, które ma się narodzić (Łk 1, 35).
“Łaska Pana Jezusa Chrystusa” to łaska zbawienia spływająca na nas z krzyża Chrystusa. “Miłość Boga” jest wyrażona w Jego planie zbawienia od księgi Rodzaju po Apokalipsę św. Jana, od Adama po Chrystusa. “Dar jedności w Duchu Świętym” (2 Kor 13, 13) odnosi się do faktu, że przez dar Ducha Świętego wszyscy wierzący w Chrystusa są dziećmi Bożymi przez adopcję. Tak oto tajemnica Trójcy Świętej zostaje nam w pełni objawiona.
W życiu chrześcijanina wspólnota z Trójcą Świętą staje się najważniejsza. Pytanie jakie powinien zadać sobie każdy chrześcijanin, to jak w tym świecie żyć jak dziecko Ojca (1 J 3, 2), uczeń Chrystusa (Ewangelia św. Mateusza (Mt) 10, 24) i być głosem Ducha Świętego (Mt 10, 20).
